«Μακεδονία» τα Σκόπια για την Έφη Αχτσιόγλου - Διαβάστε τι κείμενο υπέγραψε

Το περίεργο είναι ότι η κ. Αχτσιόγλου είναι Μακεδόνισσα καθώς γεννήθηκε στα Γιαννιτσά της Πέλλα

Δύο από τα νέα μέλη του υπουργικού Συμβουλίου έχουν δώσει ήδη δείγματα γραφής για το πως αντιλαμβάνονται τα εθνικά ζητήματα. Έχουν συνυπογράψει κείμενο με το οποίο δέχονται το όνομα «Μακεδονία» για τα Σκόπια. Αυτοί είναι η νέα υπουργός Εργασίας Έφη Αχτσιόγλου και ο νέος υπουργός Παιδείας Κώστας Γαβρόγλου. Μετά τον Νίκο Φίλη δηλαδή που ισοπέδωσε τα πάντα και δεν άφησε ιερό και όσιο στο βωμό των ιδεοληψιών του φαίνεται πώς και ο διάδοχος του δεν απέχει και πολύ.

Οι δύο αυτοί υπουργοί προβλήθηκαν ιδιαίτερα μετά τον ανασχηματισμό. Η πρώτη για το νεαρό της ηλικίας της (μόλις 31 χρόνων) και ο δεύτερος ως διάδοχος του κ. Φίλη που φάνηκε να επιλέγει αλλαγή πλεύσης όσον αφορά το θέμα των θρησκευτικών για να αποφύγει τη σύγκρουση με την Εκκλησία. Και το ερώτημα είναι, η κυρία Αχτσιόγλου θα υπερασπιστεί τα δικαιώματα των εργαζομένων με την ζέση που επέδειξε και στο θέμα των Σκοπίων;

Η ευθύνη βεβαίως βαραίνει τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα που επέλεξε δύο ακόμη πρόσωπα που αμφισβητούν την εθνική γραμμή (δεν λέμε κυβερνητική γραμμή) στο ευαίσθητο θέμα των Σκοπίων. Συγκεκριμένα, οι δύο είχαν συνυπογράψει ένα κατάπτυστο πολιτικά, ιστορικά και εθνικά κείμενο υπέρ των Σκοπίων υποστηρίζοντας προκλητικά την αλυτρωτική συνταγματική ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Το περίεργο είναι ότι η κ. Αχτσιόγλου είναι Μακεδόνισσα καθώς γεννήθηκε στα Γιαννιτσά της Πέλλα.

Το κείμενο χρονολογείται από τον Μάρτιο του 2008 όταν ήταν η κυρία Αχτσιόγλου ήταν 23 ετών και δραστήριο μέλος της νεολαίας του ΣΥΝ που τότε αποτελούσε τη βασική συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ. Να σημειωθεί ότι το ίδιο κείμενο υπογράφει πλήθος κυβερνητικών στελεχών και συνεργατών του κ. Τσίπρα και συγκεκριμένα οι: Πάνος Λάμπρου, Κώστας Αθανασίου, Νίκος Καρανίκας, Κατερίνα Αντωνίου, Ξανθούλα Καρανίκα και Τασία Χριστοδουλοπούλου.

Διαβάστε το κείμενο που υπογράφουν οι δύο υπουργοί Έφη Αχτσιόγλου και Κώστας Γαβρόγλου με τίτλο «όχι στον εθνικισμό και στις συναινέσεις που τον συντηρούν»:

Η επικείμενη ένταξη της Δημοκρατίας της Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ, χάριν της οποίας επισπεύδονται οι διαπραγματεύσεις για το όνομα της γειτονικής χώρας, σε συνδυασμό με την ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου, θα μπορούσαν να αποτελέσουν αφορμή για μια νηφάλια αποτίμηση της –επίσημης και ανεπίσημης- ελληνικής εξωτερικής πολιτικής της προηγούμενης δεκαετίας: των εθνικώς αδιάλλακτων συλλαλητηρίων, των σχεδίων του Α. Σαμαρά για «σύνορα με τη Σερβία», του εμπάργκο στην ΠΓΔΜ επί Α. Παπανδρέου, της ταύτισης με το σερβικό μεγαλοϊδεατισμό του Μιλόσεβιτς, της συμμετοχής της χώρας μας στους νατοϊκούς βομβαρδισμούς του ’99, με την έγκριση και των δύο μεγάλων κομμάτων–, αλλά και της δραστηριότητας του ελληνικού κεφαλαίου στις χώρες των Βαλκανίων, σ’ ένα «ευνοϊκό» προς λεηλασία έδαφος που, όπως φαίνεται, δημιούργησε η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας.

Παρά το γεγονός, ωστόσο, ότι ο ελληνικός εθνικισμός έχει υποστεί σοβαρά πλήγματα τα τελευταία χρόνια, η δημόσια συζήτηση περί τα Βαλκάνια ακόμα κινείται μεταξύ αντιαλβανισμού και σκοπιανοφαγίας από τη μια και ενός αντιαμερικανισμού από την άλλη, που περιγράφει αλλά δεν εξηγεί σχεδόν τίποτα. Είναι σ’ αυτό το πλαίσιο που η γνωστή τρόικα Άνθιμου – Καρατζαφέρη – Ψωμιάδη, με τη συνδρομή μερίδας των ΜΜΕ που επί χρόνια «εκπαιδεύουν» την ελληνική κοινωνία στο σωβινισμό, μπορούν ακόμη να παίρνουν «εθνοσωτήριες πρωτοβουλίες» απολύτως νομιμοποιημένες για μεγάλο τμήμα της ελληνικής κοινωνίας. Το γεγονός πως πολύ συχνά πρόκειται για κοινές σαχλαμάρες δεν τις κάνει λιγότερο επικίνδυνες. Το αντίθετο, μάλιστα.

Οι υπογράφουσες και υπογράφοντες υπενθυμίζουμε τα αυτονόητα: δεν υπάρχει κανένα «εθνικό συμφέρον» που να διακυβεύεται αν δοθεί η δυνατότητα στη γειτονική χώρα να διατηρήσει τη συνταγματική της ονομασία και δεν υπάρχει καμιά «αλβανική απειλή» που δήθεν συνδέεται με την ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου –πόσο μάλλον που αυτή η τελευταία είναι προϊόν ενός πολέμου που φέρει και την ελληνική υπογραφή. Η απειλή για την ειρήνη και την πολυεθνική συμβίωση είναι, στην πραγματικότητα, η φονική μηχανή που λέγεται ΝΑΤΟ – αυτή που στηρίζει και η χώρα μας εδώ και δεκαετίες.

Προϋπόθεση για την άρση αυτή της απειλής, λοιπόν, είναι η διάλυση του ΝΑΤΟ˙ με τη διατήρηση της εκατέρωθεν «εθνικής αδιαλλαξίας» και των διαιρέσεων, αυτό παραμένει ανέφικτο. Δεδομένου ότι μέχρι σήμερα ο εθνικισμός –όχι μόνο «των άλλων», αλλά και ο «δικός μας» – έχει «νομιμοποιήσει» πολέμους, έχει «ενθαρρύνει» εθνοκαθάρσεις και έχει δημιουργήσει κύματα μεταναστών και προσφύγων, δηλώνουμε ότι δε θα αφήσουμε τους κατά φαντασία μακεδονομάχους να δηλητηριάσουν την ελληνική κοινωνία με πολεμικές ιαχές και να υπονομεύσουν ακόμα περισσότερο την ειρήνη και την αλληλεγγύη ανάμεσα στους λαούς των Βαλκανίων.