"Αξιολόγηση των εκπαιδευτικών - Μια πρόταση για χειραφέτηση"

Αξιολόγηση των εκπαιδευτικών. Μια πρόταση για χειραφέτηση.

Με την ευκαιρία της επικαιρότητας για το ζήτημα της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών και επειδή δια πιστώσαμε την ορθή στρατηγική στο θέμα αυτό, σας στέλνουμε την πρότασή μας, ευελπιστώντας να συμβάλλει στην έξοδο από το τέλμα που έχει φέρει στα σχολεία μας η έλλειψη της αξιολογικής διαδικασίας.

Έτσι λοιπόν, θεωρούμε ιδιαιτέρα σημαντικό να ληφθεί ως ένα από τα κριτήρια για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και η δημοσίευση γραπτών επιστημονικών εργασιών σε ελληνικά και διεθνή περιοδικά με τις σχετικές διαβαθμίσεις. Παρακάτω πολύ σύντομα θα προσπαθήσουμε να αιτιολογήσουμε την πρόταση μας.

Η συμμετοχή των εκπαιδευτικών σε διαδικασίες συγγραφής επιστημονικών εργασιών γενικά, αλλά και συγκεκριμένα ο σχεδιασμός και η υλοποίηση εκπαιδευτικών ερευνών συνιστά ένα τρόπο, μια μέθοδο, αν θέλετε, αξιολόγησης των εκπαιδευτικών με χαρακτηριστικά επαγγελματικής ανάπτυξης, εφόσον σκοπός της αξιολόγησης είναι η ανατροφοδότηση και μέσω αυτής η προσωπική βελτίωση και κατά συνέπεια η βελτίωση του εκπαιδευτικού συστήματος. Τούτο το αναφέρουμε, διότι οι εκπαιδευτικοί οι οποίοι συμμετέχουν σε ερευνητικές διαδικασίες που αφορούν την εργασία τους, θα <<αναγκάζονται>> κατά κάποιο τρόπο, να μελετούν τη σχετική βιβλιογραφία, άρα θα έρχονται σε επαφή με τα νέα δεδομένα της επιστήμης τους, θα έχουν την ευκαιρία να στοχαστούν την εμπειρία τους, να καλλιεργήσουν την κριτική σκέψη και τελικά να βελτιώσουν αφενός τη διδακτική τους πρακτική και αφετέρου να καλλιεργήσουν την προσωπικότητά τους αποκτώντας περισσότερη αυτοπεποίθηση για το έργο τους.

Η συμμετοχή σε μια εκπαιδευτική έρευνα θα δώσει στον εκπαιδευτικό την δυνατότητα, να οργανώσει την εργασιακή του ζωή με τέτοιο τρόπο, ώστε να προωθείται η χρήση γραπτού λόγου και μιας κοινωνίας όπου οι άνθρωποι (εκπαιδευτικοί) ενθαρρύνονται να σκέφτονται, να δρουν και να δεσμεύονται για την βελτίωση του έργου τους(Mezirow,2006). Γεγονός που συνιστά την πεμπτουσία της αξιολογικής διαδικασίας, αλλά και επειδή παρέχει στους συμμετέχοντες ένα εύρος μαθησιακών εμπειριών, συνιστά και διαδικασία ταυτόχρονα επαγγελματικής ανάπτυξης.

Παράλληλα με όλα αυτά ο/η εκπαιδευτικός θα εφαρμόζει πολύ καλύτερα αυτά που ο ίδιος έμαθε και συμπέρανε, παρά αυτά που οι άλλοι προσπάθησαν να του γεμίσουν το κεφάλι ως< ένα αδειανό δοχείο>. Στοιχείο που οδηγεί στη χειραφέτηση του εκπαιδευτικού, εφόσον δεν θα καλείται να εφαρμόζει εντολές άλλων. Επίσης θα δοθεί η ευκαιρία να υπάρξει σύζευξη μεταξύ εκπαιδευτικής θεωρίας και πράξης, ένα από τα ζητούμενα στην ελληνική εκπαιδευτική πραγματικότητα.

Εκτός των παραπάνω, τα συμπεράσματα και η εφαρμογή αυτών στα οποία θα έχει καταλήξει η έρευνα, θα δημιουργήσουν μια νέα εμπειρία η οποία θα δώσει την ευκαιρία για μια νέα ερευνητική προσπάθεια. Συνεπώς με την ολοκλήρωση ενός κύκλου βιωματικής εκπαίδευσης, όπως είναι η συμμετοχή στην εκπαιδευτική έρευνα, δίνεται το έναυσμα για έναν καινούριο κύκλο μάθησης σύμφωνα με τον Colb(Rogers 1998), και υπό αυτό το πρίσμα, η εκπαιδευτική έρευνα μπορεί να λειτουργήσει ως ο τρόπος με τον οποίο ο/η εκπαιδευτικός θα υιοθετήσει την κουλτούρα της δια βίου μάθησης. Κατά συνέπεια η δια βίου μάθηση εκτός των άλλων, μπορεί να λειτουργήσει ως τρόπος αξιολόγησης των διανοητικών ικανοτήτων και της παραπέρα ανάπτυξής τους διότι η προσπάθειά μας συνεχώς να μαθαίνουμε δίνει τη δυνατότητα αξιολόγησης των νοητικών μας ικανοτήτων, γεγονός το οποίο επιδρά στην προσωπική μας αυτοαντίληψη-αυτοεκτίμηση. Επίσης η υιοθέτηση της δια βίου μάθησης, βοηθά στο να διατηρεί ο/η εκπαιδευτικός την ικανότητα σκέψης ως ενήλικας. Ταυτόχρονα ο εκπαιδευτικός έχει την δυνατότητα να καλλιεργήσει τις γλωσσικές του ικανότητες, να αναπτύξει το συντακτικό του, να ασκήσει την πολλαπλότητα της σκέψης του.

Καταλήγοντας, πιστεύουμε ότι εμπλοκή των εκπαιδευτικών μας σε ερευνητικές διαδικασίες και διαδικασίες συγγραφής επιστημονικών εργασιών, θα συμβάλλει ώστε το σχολείο ως οργανισμός θα αξιολογείται μαθαίνοντας, αλλά και θα μετατραπεί σε οργανισμό μάθησης, προκειμένου να επιβιώσει στον αιώνα των ραγδαίων αλλαγών που ήδη διανύουμε, τον 21ον αι.

Με ιδιαίτερη εκτίμηση

Γιάννης Καλαϊτζίδης

Εκπαιδευτικός

Β ι β λ ι ο γ ρ α φ ί α
1.Mezirow J., Η Μετασχηματίζουσα μάθηση. Αθήνα, Μεταίχμιο, 2006.
2. Rogers A., Η Εκπαίδευση Ενηλίκων. Αθήνα, Μεταίχμιο, 1998.