Η τοπική αγορά σε ασφυξία: Οι επιπτώσεις της αγροτικής κρίσης στην οικονομία της Πέλλας

Του Σταύρου Βαφειάδη

Η οικονομία της Πέλλας, όπως και πολλών άλλων αγροτικών περιοχών της χώρας, στηρίζεται σχεδόν εξολοκλήρου στον πρωτογενή τομέα. Οι αγρότες αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της τοπικής παραγωγής και, κατ’ επέκταση, της εμπορικής δραστηριότητας. Όταν λοιπόν αυτοί βρίσκονται αντιμέτωποι με τεράστια προβλήματα —όπως χαμηλές τιμές, ζημιές στις καλλιέργειες, καθυστερήσεις στις αποζημιώσεις και υψηλό κόστος παραγωγής— οι συνέπειες δεν περιορίζονται μόνο στα χωράφια, αλλά διαπερνούν ολόκληρο τον κοινωνικοοικονομικό ιστό του νομού.

Οι πρώτες συνέπειες στην τοπική οικονομία

Η μείωση του αγροτικού εισοδήματος σημαίνει άμεσα περιορισμό της αγοραστικής δύναμης. Οι αγρότες αγοράζουν λιγότερα προϊόντα, καθυστερούν πληρωμές, αναβάλλουν επενδύσεις και αποφεύγουν δαπάνες που άλλοτε κινούσαν την τοπική αγορά. Τα τοπικά καταστήματα ειδών ένδυσης, υπόδησης, γεωργικών εφοδίων, ακόμη και τα καφενεία και οι ταβέρνες των χωριών βλέπουν τον τζίρο τους να μειώνεται δραματικά.

Η Αλμωπία του 2030 χτίζεται με διάλογο και συμμετοχή | Του Σταύρου Βαφειάδη

Σε μια εποχή όπου η πολιτική συχνά μοιάζει απομακρυσμένη από την καθημερινότητα των πολιτών, η πρωτοβουλία του Δημάρχου Αλμωπίας, Νίκου Παρούτογλου, και της δημοτικής του ομάδας να οργανώνουν ανοιχτές λαϊκές συνελεύσεις σε όλα τα χωριά του Δήμου, έρχεται να θυμίσει κάτι βαθύτερο: πως η Δημοκρατία δεν είναι μόνο κάλπες και αποφάσεις πίσω από γραφεία, αλλά διάλογος, συμμετοχή και κοινή ευθύνη.

Οι λαϊκές συνελεύσεις δεν είναι μια τυπική διαδικασία. Είναι μια πράξη εμπιστοσύνης προς τους πολίτες· μια έμπρακτη παραδοχή ότι κανένα σχέδιο ανάπτυξης, καμία πολιτική πρωτοβουλία, δεν μπορεί να σταθεί χωρίς τη φωνή των ανθρώπων που ζουν καθημερινά τα προβλήματα και τις προοπτικές κάθε τόπου. Όταν ο λόγος περνά στον πολίτη, τότε η τοπική αυτοδιοίκηση αποκτά ψυχή.

Όχι από συνήθεια, αλλά από συνείδηση | Της Ολυμπίας Χουρσόγλου

Κάθε χρόνο, τέτοιες μέρες, στεκόμαστε μπροστά στα μνημεία υπέρ των πεσόντων ηρώων και ψιθυρίζουμε το “Όχι” του ’40. Το επαναλαμβάνουμε με ευλάβεια, με σημαίες, παρελάσεις και λόγους. Κι όμως, αναρωτιέμαι αν έχουμε σκεφτεί πραγματικά τι ακριβώς γιορτάζουμε και τι σημαίνει αυτό σήμερα.

Στις 28 Οκτωβρίου 1940, τα ξημερώματα, η Ελλάδα δέχτηκε το ιταλικό τελεσίγραφο που απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση των στρατευμάτων του Μουσολίνι. Ο τότε πρωθυπουργός Ιωάννης Μεταξάς απάντησε “Alors, c’est la guerre” – “Λοιπόν, έχουμε πόλεμο”. Η απάντηση αυτή μεταφράστηκε αμέσως σε ένα καθολικό “Όχι”, που αγκάλιασε ολόκληρος ο λαός. Μέσα σε λίγες ώρες, η Ελλάδα βρέθηκε να πολεμά έναν υπέρτερο αντίπαλο στα χιονισμένα βουνά της Ηπείρου, και να σημειώνει την πρώτη συμμαχική νίκη κατά του φασισμού. Ο αγώνας εκείνος, και όσα ακολούθησαν κατά την Κατοχή και την Αντίσταση, έγιναν σύμβολα αντοχής, αξιοπρέπειας και ενότητας — αξίες που διαμόρφωσαν τη συλλογική μας ταυτότητα.

Παιδεία και τοπική κοινωνία: Πώς το σχολείο στηρίζει τον τόπο μας | Της Ολυμπίας Χουρσόγλου

Στην εποχή της ταχύτητας και της παγκοσμιοποίησης, η έννοια της τοπικής κοινωνίας μοιάζει, εκ πρώτης όψεως, να υποχωρεί μπροστά στις μεγάλες αφηγήσεις της τεχνολογίας και της οικονομίας. Κι όμως, κάθε τόπος συνεχίζει να έχει ψυχή — και η ψυχή αυτή είναι οι άνθρωποί του, οι αξίες, οι μνήμες και οι προοπτικές του. Στο κέντρο αυτής της ζωντανής πραγματικότητας βρίσκεται ένας θεσμός που καθορίζει όσο κανένας άλλος τη συνοχή και την ανάπτυξη της κοινότητας: το σχολείο.

Το σχολείο δεν είναι απλώς χώρος μάθησης. Είναι κέντρο πολιτισμού, φορέας κοινωνικής συνοχής και εργαστήριο δημοκρατίας. Από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού μέχρι το λύκειο, διαμορφώνει χαρακτήρες, καλλιεργεί την κριτική σκέψη και εμφυσά τις αξίες της συνεργασίας, του σεβασμού και της ευθύνης. Αυτές οι αξίες δεν παραμένουν εντός των τοίχων της σχολικής αίθουσας· απλώνονται στην κοινωνία, επηρεάζουν το ήθος του δημόσιου βίου και καθορίζουν το επίπεδο του πολιτισμού μας.

Αντώνης Ξυλουργίδης: «Κάτω τα χέρια από τον αγροτικό κόσμο!»

Όταν οι εκβιαστικές πρακτικές μετατρέπονται σε πολιτικές επιλογές, τότε εξελίσσονται σε χιονοστιβάδα που σε καταπλακώνει

Παρακολουθούμε αποσβολομένοι,να εξελίσσονται στην χώρα μια  σειρά πρωτοφανών γεγονότων διαφθοράς, χωρίς προηγούμενο! 

Ιδιαίτερα μετά την κατάρρευση της χώρας το 2009,με το  μεγάλο,σπάταλο, διεφθαρμένο,πελατειακό κράτος και την έξοδο από  την κρίση το 2017, περιμέναμε «αφελώς» να μην επαναληφθούν οι  παθογένειες του παρελθόντος! 

Όμως το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, ήρθε να συγκλονίσει την κοινή  γνώμη και ιδιαίτερα τους αγρότες.

Ανοιχτή επιστολή της Κλειώς Βλάχου: Μια πρόταση για το «ΑΥΡΑ» στα Λουτρά

Θα ήθελα να καταθέσω δημόσια την πρότασή μου για το ιστορικό κτήριο του ξενοδοχείου «ΑΥΡΑ» στην Λουτρόπολη του Πόζαρ, συνεχίζοντας το δημόσιο διάλογο που ξεκίνησε ο Γιώργος Γκλαβάκης για το Διοικητήριο και με τον οποίο συμφωνώ απόλυτα.

Με πολυετή εμπειρία στη διοργάνωση και συμμετοχή σε εκθέσεις εικαστικών, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, καθώς και με τη χαρά να φιλοξενώ συναδέλφους καλλιτέχνες στη Λουτρόπολή μας, έχω βιώσει από κοντά την πολιτιστική αξία και τις δυνατότητες που προσφέρει ο τόπος μας.

Οραματίζομαι τη μετατροπή του σε έναν ζωντανό χώρο πολιτισμού: Δημοτική Πινακοθήκη, εκθεσιακό κέντρο, χώρος φιλοξενίας τεχνών και συνεδρίων,  σε ένα σημείο μοναδικής φυσικής ομορφιάς. Ένα  τέτοιο εγχείρημα δεν θα είχε όμοιό του ούτε στην Ελλάδα, ούτε στο εξωτερικό.

Λουτρά Πόζαρ: Η λογοδοσία ως νέο πρότυπο Διοίκησης | Του Σταύρου Βαφειάδη

Του Σταύρου Βαφειάδη

Η πρόσφατη πρωτοβουλία του Διευθύνοντος Συμβούλου των Λουτρών Πόζαρ, Νικηφόρου Παπαγιαννόπουλου, να προβεί σε δημόσιο απολογισμό της θητείας του αποτελεί ένα σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση της διαφάνειας και της λογοδοσίας στη διοίκηση των δημοτικών επιχειρήσεων. Είναι η πρώτη φορά που ένας Διευθυντής της συγκεκριμένης επιχείρησης προχωρά σε τέτοια κίνηση, δείχνοντας σεβασμό τόσο προς τους μετόχους όσο και προς τους πολίτες.

Η επιλογή του κ. Παπαγιαννόπουλου από τον Δήμαρχο Αλμωπίας Νίκο Παρούτογλου, βασίστηκε σε αντικειμενικά κριτήρια και, μέχρι στιγμής, αποδεικνύεται επιτυχής. Η διαφάνεια στη διοίκηση και η δημόσια λογοδοσία είναι θεμελιώδεις αρχές για την οικοδόμηση εμπιστοσύνης μεταξύ των δημοτικών αρχών και των πολιτών. Η κίνηση αυτή μπορεί να λειτουργήσει ως πρότυπο για άλλες δημοτικές επιχειρήσεις, ενισχύοντας την εμπιστοσύνη του κοινού και προάγοντας την υπευθυνότητα στη διαχείριση των δημόσιων πόρων.

Τέμπη: Τι έγινε τελικά στις 28 Φλεβάρη και τι μπορεί να γίνει μετά τις συγκεντρώσεις;

Του Φώτη Χατζόγλου

Στις 28 Φλεβάρη, είδαμε στα Γιαννιτσά, όπως και σε όλη τη Χώρα, κάτι που δεν είχαμε ξαναδεί χρόνια τώρα. Ίσως κάποιοι παλιότεροι θυμούνται προεκλογικές συγκεντρώσεις της δεκαετίας του 80 ή τα κατοπινά συλλαλητήρια για το Μακεδονικό, αλλά τίποτε δε μπορεί να συγκριθεί με αυτό που ζήσαμε τις προηγούμενες μέρες, γιατί αυτές οι συγκεντρώσεις είχαν ουσιαστικές διαφορές από κάθε άλλη αντίστοιχη στο παρελθόν.

Πρώτα απ’ όλα, εδώ δεν υπήρχε κάποια δομή ή συγκροτημένος θεσμός που να οργάνωσε αυτές τις εκδηλώσεις. Ούτε κάποιο κόμμα, όπως στις προεκλογικές συγκεντρώσεις, ούτε το ίδιο το Κράτος ή η Εκκλησία, όπως στην περίπτωση του Μακεδονικού, των ταυτοτήτων ή των εμβολίων. Και μάλιστα να σημειωθεί ότι η όποια παρακίνηση του κόσμου έγινε όχι από κάποιο από τα μεγάλα ΜΜΕ, αλλά από τους «τοίχους» στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τις προσωπικές αναρτήσεις των απλών ανθρώπων. Οι χιλιάδες του κόσμου, όσο κι αν αυτό φέρνει σε αμηχανία και δύσκολη θέση κάποιους, κατέβηκαν στο δρόμο στην ουσία μέσα από μια διαδικασία αυτό-οργάνωσης και αυτοχρηματοδότησης, με την διακριτική ομπρέλα του Συλλόγου Συγγενών των Θυμάτων, που με το συγκινητικό τους αίτημα για απόδοση δικαιοσύνης έχουν συσπειρώσει όλες τις πλευρές της ελληνικής κοινωνίας που συμπάσχουν και συλλειτουργούν προσπαθώντας με κάθε τρόπο να διαφυλάξουν από το κομματικό καπέλωμα τη φωνή τους. Ακόμη και το ΚΚΕ, όταν προσπάθησε (όπως συνηθίζει) να καπελώσει την κοινωνική συμμετοχή ήρθε σε δύσκολη θέση, όταν άκουγε τα κομματικά του συνθήματα να μην μπορούν να συγκινήσουν ή και να σκεπάσουν τη βουβή σιωπή διαμαρτυρίας των δυσαρεστημένων διαδηλωτών.

Διήγημα του Κάφκα: Ενώπιον του νόμου

Μπρος στην πύλη του νόμου στέκεται ένας φρουρός. Σε αυτόν το φρουρό πάει ένας χωρικός και ζητά άδεια εισόδου στο νόμο. «Τώρα», του λέει ο φρουρός, «δεν μπορώ να σε αφήσω να εισέλθεις». Ο άνδρας σκέφτεται και μετά ρωτά το φρουρό εάν θα του επιτραπεί αργότερα η είσοδος. «Είναι πιθανόν», του απαντάει ο φρουρός, «τώρα όμως όχι». Μιας και η πύλη του νόμου είναι ανοιχτή και ο φρουρός παραμερίζει, ο άνδρας σκύβει για να δει μέσα από την πύλη στο εσωτερικό του νόμου. Μόλις ο φρουρός τον βλέπει, γελάει και του λέει: «Αφού σε ενδιαφέρει τόσο πολύ, γιατί δεν δοκιμάζεις να μπεις παρά την απαγόρευσή μου; Αναλογίσου μόνο το εξής: πόσο δυνατός είμαι εγώ, που είμαι ο κατώτατος φρουρός, και ότι από αίθουσα σε αίθουσα στέκονται άλλοι φρουροί, ο ένας πιο δυνατός από τον άλλον. Να φανταστείς, τον τρίτο φρουρό δεν τολμώ ούτε εγώ  να τον αντικρίσω».

Δήμος Αλμωπίας, ένα χρόνο μετά | Του Σταύρου Βαφειάδη

Του Σταύρου Βαφειάδη

«Δήμος Αλμωπίας, ένα χρόνο μετά». Αυτός θα μπορούσε να είναι ο τίτλος του συγκεκριμένου άρθρου, καθώς πέρασε κιόλας ένας χρόνος από την ανάληψη των καθηκόντων της νέας Δημοτικής Αρχής. Ένα εύλογο χρονικό διάστημα, κατά το οποίο εξήχθησαν κάποια πρώτα συμπεράσματα και οι παρατάξεις είχαν την ευκαιρία να ξεδιπλώσουν τον τρόπο με τον οποίο σκοπεύουν να πορευτούν μέχρι το τέλος της παρούσας πενταετίας.

Πρόταση του Γιώργου Γκλαβάκη για τη διάσωση του Διοικητηρίου της Αριδαίας ως Κέντρο Πολιτισμού και Μνήμης

Ένα παράθυρο στο παρελθόν: Η διάσωση του Διοικητηρίου της Αριδαίας ως Κέντρο Πολιτισμού και Μνήμης

- Η σημασία της Διατήρησης Ιστορικών Κτιρίων: Η Περίπτωση του Διοικητηρίου της Αριδαίας

Τα ιστορικά κτίρια αποτελούν ζωντανές μαρτυρίες του παρελθόντος μας. Μας συνδέουν με την ιστορία, την αρχιτεκτονική κληρονομιά και την πολιτιστική ταυτότητα κάθε περιοχής. Ένα από αυτά τα κτίρια είναι και το διοικητήριο της Αριδαίας, το οποίο κατασκευάστηκε το 1920 και επί πολλές δεκαετίες αποτέλεσε κεντρικό σημείο διοίκησης και κοινωνικής ζωής της πόλης. Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια έχει χαρακτηριστεί ακατάλληλο για χρήση, και το ενδεχόμενο να κατεδαφιστεί έχει προκαλέσει συζητήσεις και αντιδράσεις στην τοπική κοινωνία.

Νίκος Παππάς: Ένας κατά φαντασίαν «king maker» που τώρα θέλει να γίνει «king» στα ερείπια του ΣΥΡΙΖΑ

Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος

Ο εσωκομματικός μύθος λέει ότι τα διαδοχικά ατοπήματα των «87» για να εξοβελίσουν τον Κασσελάκη, ερήμην της κομματικής βάσης, οργανώθηκαν για λογαριασμό του Αλέξη Τσίπρα.

Είτε ισχύει είτε απλώς αυτονομήθηκαν για να του πάνε το κεφάλι του «εκπτώτου» στο πιάτο, το έκαναν με τον ισχυρισμό ότι έχουν πολιτικό σχέδιο, το οποίο περιγράφουν ως εξής: Τελειώνοντας με τον Κασσελάκη, ο ΣΥΡΙΖΑ θα παραμείνει υπολογίσιμη δύναμη. Όσο και αν το ΠΑΣΟΚ τον ξεπεράσει, τα δυο κόμματα – τρία με τη Νέα Αριστερά – για να κυβερνήσουν, θα χρειαστούν κάποιον «πρωθυπουργήσιμο» να ενώσει τις δυνάμεις τους απέναντι στη Ν.Δ. Οπότε τι κάνει νιάου στα κεραμίδια;

Μωραίνει Κύριος, έχασαν τα αυγά και τα πασχάλια, θα ήταν για γέλια αν δεν ήταν για κλάματα; Ό,τι και να πει κανείς, μέσα είναι. Ο Τσίπρας υπήρξε πράγματι στο παρελθόν επικεφαλής της Δημοκρατικής Παράταξης. Αλλά όχι πλέον. Το πολιτικό του κεφάλαιο – για την τοποθέτηση του οποίου δεν πήρε εγκαίρως πρωτοβουλία – χάνεται. Επί των ερείπιων του ΣΥΡΙΖΑ, ποιον θα πείσει ότι δεν είναι έργο των χειρών του; – και της εσωκομματικής «ωριμότητας» του ΠΑΣΟΚ.

Η έντιμη στάση της Θεοδώρας Τζάκρη και η σταθερή επιλογή της να στηρίξει τον Στέφανο Κασσελάκη στα δύσκολα

Εν μέσω όλων όσων διαδραματίζονται στον ΣΥΡΙΖΑ, με την απόφαση της Πολιτικής Γραμματείας να κηρύξει έκπτωτο τον Πρόεδρο του κόμματος Στέφανο Κασσελάκη, ο ίδιος φαίνεται ότι πέρα από όλα τα άλλα, "μετρά" και τους ανθρώπους που τον στήριξαν πραγματικά.

Το πρόσωπο που αναδείχτηκε κατά τη χθεσινή ψηφοφορία, είναι η Θεοδώρα Τζάκρη. Η Βουλευτής Πέλλας του ΣΥΡΙΖΑ ήταν η μόνη που τον στήριξε με σθένος και η μόνη που ψήφισε κατά της πρότασης. Η κ. Τζάκρη από την πρώτη στιγμή στήριξε τον Στέφανο Κασσελάκη και αποτελεί μία από τους στενότερους συνεργάτες του. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός, ότι είναι από τους ελάχιστους ανθρώπους που μιλούσαν μαζί του καθημερινά από το βράδυ της Κυριακής.

Η επιλογή της να τον στηρίξει και στα δύσκολα, σίγουρα αποτελεί μία έντιμη στάση, τη στιγμή μάλιστα που υπάρχει όλος αυτός ο εσωκομματικός πόλεμος. Χωρίς περιστροφές, δήλωσε ξεκάθαρα και ευθαρσώς από την πρώτη στιγμή, ότι ο κ. Κασσελάκης θα πρέπει να είναι ξανά υποψήφιος και πως η ίδια θα είναι στο πλευρό της σεβόμενη την ετυμηγορία των χιλιάδων μελών του ΣΥΡΙΖΑ πριν από 11 μήνες.

Κι αν ο Τζιτζικώστας φύγει στην Ευρώπη;

Του Σταύρου Η. Βαφειάδη

Στα φαβορί για τη θέση Επιτρόπου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, φιγουράρει το όνομα του Απόστολου Τζιτζικώστα. Ο Περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας "παίζει" πολύ δυνατά για να προταθεί από τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Δεν ήταν άλλωστε τυχαίες οι κοινές περιοδείες κατά την προεκλογική περίοδο των Ευρωεκλογών.

Ο κ. Τζιτζικώστας στις Περιφερειακές Εκλογές του Νοεμβρίου 2010 εξελέγη Αντιπεριφερειάρχης Θεσσαλονίκης με την παράταξη του τότε Περιφερειάρχη Παναγιώτη Ψωμιάδη. Οι δικαστικές περιπέτειες του κ. Ψωμιάδη, ο οποίος κατέστη έκπτωτος, του έδωσαν τη δυνατότητα να αναρριχηθεί γρήγορα, το 2013 στη θέση του Περιφερειάρχη. Έτσι, διεκδίκησε με αξιώσεις το 2024, στις αυτοδιοικητικές εκλογές, την εκλογή του στη θέση του Περιφερειάρχη, έχοντας μία δυνατή "μαγιά" από τον προκάτοχό του. Το 2019 και το 2023 πέτυχε την επανεκλογή του.

Αννα Διαμαντοπούλου: Μια νέα πολιτικός για το ΠΑΣΟΚ

Της Ρέας Βιτάλη

Μια νέα πολιτικός για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Η Αννα Διαμαντοπούλου. Δεν έγραψα λάθος. Αναφέρομαι στην πολιτικό που άφησε το αποτύπωμα μιας γενναίας μάχης για την Παιδεία, πριν από αρκετά χρόνια, μη λογαριάζοντας πολιτικό κόστος. Και δεν περνάει μέρα που να μην αναφερόμαστε, οψίμως μετανιωμένοι, σε ένα ακόμα χαμένο στοίχημα.

Εξαιρετικά διορατική και δημιουργικά ανήσυχη, άνοιξε τη συζήτηση –και αναζήτηση– χρόνια και χρόνια πριν, για την 4η Βιομηχανική Επανάσταση και την Τεχνητή Νοημοσύνη. Με το Δίκτυο, ένα think tank (όταν ακόμα δεν γνωρίζαμε τι σημαίνει think tank) με διεθνή αναγνώριση, έφερνε και φέρνει στο τραπέζι δημοσίων συζητήσεων προσωπικότητες από τον διεθνή χώρο και ανοίγει παράθυρα σκέψης σε ένα σωρό νέους ανθρώπους.

Παρέμβαση του πρώην Δημάρχου Αριδαίας Γούλη Ιωαννίδη για την Άσπρη Αποθήκη: «Μην επαναληφθεί το έγκλημα»

Τον τελευταίο καιρό διέρρευσαν πληροφορίες ότι υπάρχουν σκέψεις να κατεδαφιστεί το ιστορικό κτήριο της Άσπρης Αποθήκης (Διοικητήριο). Μάλιστα λέγεται ότι έχει κριθεί κατεδαφιστέο.

Προς θεού μην επαναληφθεί το έγκλημα που έγινε με την κατεδάφιση του ιστορικού κτηρίου του πρώτου Δημοτικού Σχολείου Αριδαίας.

Πέντε κουβέντες για την περίπτωση του Δημοτικού για να την συνδέσουμε με τη νέα που αφορά στο ιστορικό κτήριο της Άσπρης Αποθήκης. Υπενθυμίζω ότι με τρεις επιστολές μου: Αύγουστο του 1999, Ιούνιο του 2002 και Φεβρουάριο του 2006 παρακάλεσα τους αρμόδιους να αποφύγουν την κατεδάφιση του και υποδείκνυα την κατασκευή του νέου κτηρίου του πρώτου Δημοτικού να γίνει σε ευρύχωρο τμήμα του κρατικού οικοπέδου του «Φυτώριου» Αριδαίας, το δε ιστορικό κτήριο που είχε ήδη επισκευαστεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες του κράτους να διατεθεί για Λαογραφικές – Πολιτιστικές δραστηριότητες της Αλμωπίας στον Δήμο. Δυστυχώς οι παραινέσεις και παρακλήσεις δεν πάρθηκαν υπόψιν των αρμοδίων.

Πρόταση AridaiaNews: Να τεθεί στον Υπουργό Άμυνας το θέμα της παραχώρησης της Λέσχης Αξιωματικών και του Στρατοπέδου της Αριδαίας στο Δήμο Αλμωπίας

Την τιμητική τους έχουν το τελευταίο διάστημα οι επισκέψεις κομματικών και κυβερνητικών στελεχών στην Αλμωπία, ενόψει των Ευρωεκλογών. Δυστυχώς όμως, σε πολλές από αυτές τις επισκέψεις δεν υπάρχει μια συγκεκριμένη ατζέντα και όλοι αρκούνται στις εντυπώσεις.

Σήμερα τους Προμάχους θα επισκεφτεί ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Δένδιας. Πρόκειται για μία "χρυσή" ευκαιρία, ώστε η περιοχή μας να αποκομίσει θετικά αποτελέσματα.

Η πρότασή μας ως AridaiaNews, ως μια τοπική ηλεκτρονική εφημερίδα που υπηρετεί εδώ και 14 χρόνια τον αναγνώστη, είναι πολύ συγκεκριμένη. Να τεθεί στον Υπουργό το ζήτημα με τα ακίνητα που ανήκουν στο στρατό. Και συγκεκριμένα, στη Λέσχη Αξιωματικών και στο στρατόπεδο απέναντι από το Δημαρχείο.

«Μακεδονία ξακουστή» - Γράφει ο Ιωάννης Μπίνος

Οι Σλάβοι γείτονες εδώ και χρόνια χρησιμοποιούν κανονικότατα τον ελληνικό όρο της Μακεδονίας (σκέτο) στα πάντα. Στο όνομα της χώρας τους, στην εθνικότητα, στα προϊόντα και τις υπηρεσίες τους, στις αθλητικές διοργανώσεις, παντού. Η Ελλάδα έχει υπογράψει και αποδεχτεί ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ, εκτός από την ονομασία της χώρας των Σκοπίων, όπου και ζήτησε να μπει ο γεωγραφικός προσδιορισμός «Βόρεια» μπροστά από το «Μακεδονία». Οι πολιτικοί μας δηλαδή επισήμως ενώ έχουν αποδεχτεί ότι οι Σκοπιανοί είναι Μακεδόνες (σκέτο) και ότι πουλάνε μακεδονικό πολιτισμό, προϊόντα και υπηρεσίες, ζορίζονται στο να αποδεχτούν ότι οι Μακεδόνες ζουν στη Μακεδονία, την ίδια στιγμή που δέχονται επισήμως ότι οι Μακεδόνες ζουν στη Βόρεια Μακεδονία!

Δήμος Πέλλας: Η μεγάλη ευθύνη που βαραίνει τον Στάθη Φουντουκίδη και το πολιτικό κεφάλαιο του Γρηγόρη Στάμκου

Του Σταύρου Η. Βαφειάδη

Σε λίγες μέρες ανοίγει μια νέα σελίδα στο Δήμο Πέλλας. Μετά από τρεις θητείες, ο απερχόμενος Δήμαρχος Γρηγόρης Στάμκος παραδίδει τα ηνία του Δήμου στο νέο Δήμαρχο Στάθη Φουντουκίδη.

Μετά από τρεις δημοτικές περιόδους, όπου ο κ. Στάμκος κατάφερε να πείσει τους συνδημότες του ότι μπορούν να εμπιστεύονται τη Διοίκηση και πως μπορεί να παραχθεί ουσιαστικό έργο χωρίς να καταχρεωθεί ο Δήμος. Άλλωστε όσα κι αν έχεις να καταλογίσεις στον απερχόμενο Δήμαρχο, δύσκολα μπορείς να αμφισβητήσεις ότι νοικοκύρεψε τον Δήμο του, και μάλιστα έναν Δήμο που προέκυψε το 2011 από τη συνένωση πολλών μικρότερων. Αυτή η συνένωση, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε, ότι συνέπεσε με την εκλογή του κ. Στάμκου στον δημαρχιακό θώκο. Όλα τα θέματα τα διαχειρίστηκε κρατώντας χαμηλούς τόνους. Στη διάρκεια όλων αυτών των χρόνων, προσπάθησε να δεσμεύεται για πολύ λιγότερα απ’ αυτά που πραγματικά είχε στα σχέδιά του να υλοποιήσει.

Οι πολίτες - Δημότες αξίζουν μια ποιοτική εκπροσώπηση | Άρθρο του Δημήτρη Τσουφλίδη

Η σκόνη από τις Αυτοδιοικητικές εκλογές του Οκτωβρίου έχει καθίσει για τα καλά. Τα τελευταία πρωτοδικεία της χώρας έβγαλαν τα οριστικά αποτελέσματα σε όσους Δήμους ή Περιφέρειες είχαν υποβληθεί ενστάσεις. Οι περιφέρειες αρχειοθέτησαν τα τηλεγραφήματα και τα πρακτικά που παρέλαβαν. Οι δήμοι της χώρας έχουν αποθηκεύσει τις κάλπες και τα παραβάν μέχρι την επόμενη εκλογική αναμέτρηση που προγραμματίζεται για τις 9 Ιουνίου 2024 (ευρωεκλογές).

Ως στέλεχος της Δημόσιας Διοίκησης (δεκαοκτώ έτη στη Τοπική Αυτοδιοίκηση και δεκατρία στην Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση), έχω διαπιστώσει ότι οι πολίτες έδιναν και δίνουν μεγάλη σημασία στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές. Όχι γιατί σε αυτές συμμετέχουν συγγενείς, φίλοι ή γνωστοί, αλλά γιατί πολύ απλά είναι η κοντινότερη μορφή εξουσίας προς αυτούς. Ιδιαίτερα γιατί υπάρχει αυτή η αμεσότητα της λύσης των προβλημάτων που αντιμετωπίζει ένας πολίτης και φυσικά γιατί μπορούν να δουν καθημερινά τον Δήμαρχο ή τον Αντιπεριφερειάρχη.